WZORZEC RASY BICHON FRISE
DATA PUBLIKACJI: 04.04.2016
UŻYTKOWOŚĆ: pies do towarzystwa
F.C.I. KLASYFIKACJA: Grupa 9 Psy ozdobne i do towarzystwa
Sekcja 1 Bichony i rasy pokrewne. Nie podlegają próbom pracy
KRÓTKA HISTORIA RASY:
Bichon Frisé został przywieziony z Włoch do Francji w okresie renesansu. Ponieważ wyglądał jak bardzo mały pies rasy Barbet, nadano mu nazwę "barbichon", która następnie została skrócona do "bichon". W XVII i XVIII wieku wielu znanych malarzy przedstawiało je w towarzystwie królów, szlachciców i innych znanych postaci. Rasa powróciła do mody w okresie panowania Napoléona III i wtedy była znana jako "piesek z Teneryfy". Został on następnie spopularyzowany, stając się lubianym zarówno w Belgii, jak i we Francji. Prawie zniknął po drugiej wojnie światowej. To właśnie dzięki pasji kilku francuskich i belgijskich hodowców można było odtworzyć populację. Pierwszym psem zarejestrowanym w Belgii (Belgijskie Księgi Rodowodowe LOSH) był Pitou, urodzony 23 marca 1924 r. i zarejestrowany w 1932 r. w belgijskiej księdze rodowodowej z numerem pierwszym. Z kolei we Francuskich Księgach Rodowodowych (LOF) nr 1 należy do suczki o imieniu Ida, zarejestrowanej w dniu 18 Października 1934r. Aktualna francuska nazwa - Bichon à poil frisé/ pol. Bichon Kędzierzawy – została nadana w 1978 roku i została uznana za rasę francusko-belgijską.
OGÓLNE WRAŻENIE: Wesoły, żywy piesek o białej, lekkiej sierści skręconej na kształt korkociągu. Głowa noszona dumnie. Oczy są ciemne, żywe i wyraziste. Ogon jest wdzięcznie zakrzywiony na linii grzbietu.
WAŻNE PROPORCJE: Bichon Frisé jest dłuższy niż wyższy, długość ciała od punktu ramienia do punktu zadu jest większa niż wysokość w kłębie. Ciało jest prostokątne. Stosunek długości czaszki do długości kufy wynosi 3 do 2. Głębokość klatki piersiowej jest równa wysokości mierzonej od podłogi do łokci.
ZACHOWANIE I TEMPERAMENT: To prawdziwy pies do towarzystwa, którego można wszędzie bez trudu zabrać. Nie jest nerwowy, ani nie szczeka często, jest bardzo towarzyski zarówno dla ludzi, jak i dla psów, nawet jeśli ich nie znają. Ma wielką zdolność adaptacji i jest bardzo przywiązany do swych właścicieli.
GŁOWA: W dobrej proporcji do ciała. Oczy i nos, będące trzema łatwo widocznymi czarnymi punktami na białej głowie, powinny tworzyć trójkąt równoboczny.
MÓZGOCZASZKA:
Czaszka: Raczej płaska w dotyku, chociaż sprawia wrażenie zaokrąglonej. Bruzda czołowa jest delikatnie odznaczona. Czaszka jest dłuższa niż kufa. Nie jest tak szeroka, jak długa i zajmuje 3/5 długości głowy. Łuki brwiowe nie są zbyt wyraźnie odznaczone.
Stop: odznaczony, ale nie zbyt wyraźnie.
TWARZOCZASZKA:
Nos: Zaokrąglony, czarny, uziarniony i błyszczący.
Kufa: bardzo szeroka u podstawy, nie stając się cieńsza w kierunku nosa, tworzy 2/5 długości głowy. Prosty mostek nosa, ani skierowany w dół, ani odchylony do góry.
Wargi: Miękkie, raczej drobne, opadające wystarczająco, aby pokryć dolną wargę, ale nigdy nie ciężkie lub obwisłe. Są zwykle pigmentowane na czarno do rogu. Dolna warga nie może być ciężka, widoczna ani luźna. Kącik ust jest dobrze zamknięty i nie pozwala widzieć wewnętrznej strony warg.
Szczęka / zęby: górna i dolna szczęka jest szeroka, każdy z sześciu siekaczy równomiernie rozmieszczony. Preferowany jest zgryz nożycowy. Zgryz kleszczowy jest jednak tolerowany. Preferowane jest pełne uzębienie.
Policzki: płaskie
Oczy: Bardzo ciemne, średniej wielkości, raczej okrągłe, ani w kształcie migdałów, ani wystające. Nie mogą być ustawione ukośnie. Pigmentacja obręczy oka musi być całkowicie czarna. Gdy pies patrzy w przód, białka nie powinny być widoczne.
Uszy: uszy opadają i mają obfite włosy. Są przymocowane powyżej linii oczu, tworząc trójkąt równoboczny i są zawieszone pionowo wzdłuż policzków. Kiedy zostaną pociągnięte do przodu, skóra powinna sięgać do co najmniej naroża ust, a najlepiej powinna sięgać do środka kufy. Uszy są ruchome, zwłaszcza, gdy coś przykuwa uwagę psa.
SZYJA: Całkiem długa, noszona wysoko i dumnie. Jest okrągła i szczupła w pobliżu czaszki, stopniowo rozszerzając się tak, aby idealnie pasowała do ramion. Jej długość wynosi około jednej trzeciej długości ciała. Bez podgardla.
CIAŁO:
Linia górna: prosta, w przybliżeniu pozioma do podstawy ogona.
Kłąb: Bardzo zaznaczony.
Tył: poziomy, dobrze umięśniony.
Lędźwie: Szerokie i dobrze umięśnione, lekko wysklepione.
Zad: szeroki, lekko zaokrąglony, bardzo lekko nachylony.
Klatka piersiowa: Dobrze rozwinięta, opadająca do łokci, głęboki mostek, żebra wolne są dobrze rozwinięte i nie kończą się nagle, klatka piersiowa jest dość długa.
Podkreślenie i linia brzucha: spodnia strona klatki piersiowej podnosi się nieco ku linii brzucha, która jest umiarkowanie schowana. Boki są dobrze schowane. Skóra jest delikatna i nie jest luźna.
OGON: Osadzony umiarkowanie wysoko, lekko pod liną grzbietu, podnoszony
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Wygląd ogólny: Patrząc z przodu, przedramiona są proste. Umiarkowanie zbudowany kościec.
Łopatka: dobrze zarysowana
Ramię: tworzące dobry kąt z ramionami.
Łokcie: blisko klatki piersiowej.
Przedramię: Prosto i prostopadle widziane ze wszystkich stron.
Kość pęcinowa/śródręcza: Krótka i prosta patrząc z przodu, lekko pochylona z boku.
Łapy: okrągłe, palce zwarte i dobrze wysklepione, ani zwrócone do wewnątrz ani na zewnątrz, poduszki łap muszą być czarne, pazury powinny również być czarne.
KOŃCZYNY TYLNE:
Wygląd ogólny: miednica jest szeroka. Tylne nogi są dobrze umięśnione i widziane z tyłu, są równoległe i proste.
Uda: szerokie i dobrze umięśnione.
Kolana: dobrze kątowane, proste
Podudzia: W przybliżeniu taka sama długość jak uda.
Stawy skokowe: Ustawione nisko i dobrze zaznaczone.
Śródstopie: szczupłe, bez piątego palca.
Łapy: okrągłe, palce zwarte i dobrze wysklepione, ani zwrócone do wewnątrz ani na zewnątrz, poduszki łap muszą być czarne oraz pazury powinny być czarne.
CHÓD/RUCH: swobodny, energiczny. Podczas ruchu, głowa jest noszona wysoko, ogon jest noszony na plecach. Kończyny tylne mają dobry chód. Równoległe prowadzenie łap.
SKÓRA: dobrze przylegająca na całym ciele. Korzystna jest ciemna pigmentacja. Nie wpływa jednak na kolor szaty. Moszna powinna być czarna.
PŁASZCZ/SZATA:
Sierść: gruba powłoka. Włosy zewnętrznej warstwy tworzą korkociągowate loki spiralne (jest to struktura kręcona). Podszerstek musi być miękki i gęsty. Płaszcz nie jest ani płaski, ani sznurowaty, ani wełnisty, ani matowy.
Maść: czysto biała. Jednak przed 12 miesiącem życia płaszcz może mieć tendencję do lekko beżowego odcienia (kolor szampana), ale nie może obejmować więcej niż 10% powierzchni psa.
WIELKOŚĆ I MASA:
Wysokość w kłębie: 25 do 29 cm
Dopuszcza się tolerancję wysokości 1 cm dla psów (24-30cm),
Dopuszcza się tolerancję o 2 cm niższą dla suk, pod warunkiem, że proporcje pozostają zrównoważone, a dymorfizm seksualny jest dobrze widoczny (23-29cm)
Waga: około 5 kg, proporcjonalnie do wielkości.
WADY:
Każde odstępstwa od powyższych cech powinny być uznane za wady, ich znaczenie powinno być traktowane proporcjonalnie do stopnia wpływu na zdrowie i samopoczucie psa.
WADY:
Temperament: pies, który nie ma pewności siebie.
Głowa: spiczasta kufa
Nos: utrata pigmentacji
Wargi: Różowe lub częściowo niedopigmentowane, zwisające naroża warg.
Oczy: jasna, niekompletna pigmentacja obręczy oka, widoczne białka oczu. Szata pod oczami nie powinna mieć śladów wydzieliny łzowej.
Klatka piersiowa: słabo rozwinięta.
Ogon: zawinięty lub skręcony spiralnie, noszony prostopadle lub opuszczony podczas ruchu.
Kończyny: Niewystarczające kątowanie.
Włos: Niewystarczająco obfity i / lub nieprawidłowo zwinięty, powodując, że powłoka jest otwarta lub spłaszczona.
Maść: plamy na szacie (z wyjątkiem psów w wieku poniżej 12 miesięcy).
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
Agresywne lub zbyt nieśmiałe psy.
Każdy pies wykazujący wyraźne nieprawidłowości fizyczne lub behawioralne zostanie zdyskwalifikowany.
Uzębienie: Prognatyzm (tyłozgryz lub przodozgryz)
Całkowita depigmentacja nosa, krawędzi warg i krawędzi powiek.
Oczy: małe, migdałowe, wystające, zbyt jasne lub wybałuszone oko.
Sierść: Całkowity brak skręconej struktury.
Maść: Każdy inny kolor szaty niż biały osobników w wieku powyżej 12 miesięcy.
Wielkość: poza tolerowanymi wymiarami
Wygląd ogólny: jakiekolwiek dowody karłowatości
Budowa ogólna: każdy pies, który zbudowany jest na kształt kwadratu
Uwaga:
Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra całkowicie opuszczone do moszny.
Do rozmnażania należy używać wyłącznie zdrowych klinicznie psów o typowych cechach rasy.
DODATKOWE WYTYCZNE DO STANDARDU:
Strzyżenie jest akceptowane.
Głowa: Uszy, broda i wąsy są skracane i strzyżone tak, aby nadać głowie okrągły lub dzwonowy kształt.
Ciało: Aby stworzyć wrażenie elegancji i smukłości, włosy są skracane (ale nie mniej niż 3 cm) na biodrach i bokach. Spód brzucha jest pokryty sierścią.
Kończyny i łapy: widok cylindryczny.
Ogon: Nie może być przystrzyżony.
Poodle Toy
Pochodzenie: Francja.
Klasyfikacja: Psy do towarzystwa.
Klasyfikacja FCI: Grupa 9 Psy ozdobne i do towarzystwa. Sekcja 2 Pudle. Nie podlegają próbom pracy.
Zarys historii rasy: Etymologicznie, francuskie słowo “caniche” pochodzi od “cane”, francuskiego określenia samicy kaczki. W innych krajach nazwa rasy jest powiązana z brodzeniem, pluskaniem w wodzie. Oryginalnie pies ten był używany do polowania na dzikie ptactwo wodne. Rasa pochodzi od barbet’a, którego wiele cech zachowała aż do teraz. W 1743 roku pojawiła się w języku francuskim nazwa “la caniche”, określająca sukę rasy barbet. W późniejszym czasie określenia „barbet” i „caniche” /pudel/ stopniowo nabrały odrębnego znaczenia. Hodowcy włożyli wiele ciężkiej pracy w uzyskanie psów w oryginalnym typie i o jednolitym umaszczeniu. Pudel stał się bardzo popularnym psem do towarzystwa z powodu przyjaznego, wesołego i lojalnego charakteru, ale także z powodu czterech odmian wielkości i różnych umaszczeń, które każdy może wybrać zgodnie ze swymi upodobaniami.
Wrażenie ogólne: Średniej budowy pies, z charakterystyczną, kędzierzawą szatą – lokowatą lub sznurową. Ma wygląd psa inteligentnego, zawsze czujnego i aktywnego, harmonijnie zbudowanego, sprawiającego wrażenie eleganckiego i dumnego.
Istotne proporcje:
• Długość kufy stanowi ok. 9/10 długości czaszki.
• Długość tułowia/ mierzona między łopatką, a guzem kulszowym/ przekracza nieco wysokość w kłębie.
• Wysokość w kłębie jest prawie równa wysokości zadu.
• Odległość od podłoża do łokcia stanowi 5/9 wysokości w kłębie.
Usposobienie / temperament: Pies ten znany jest ze swej lojalności oraz łatwości uczenia się i bycia układanym, co czyni go szczególnie miłym psem do towarzystwa.
Głowa: Wyrazista, o prostych konturach, proporcjonalna w stosunku do tułowia. Głowa musi być dobrze wymodelowana i nie może być ciężka, masywna, ani zbyt delikatna.
OKOLICA MÓZGOCZASZKI
Czaszka: Szerokość wynosi mniej, niż połowa długości głowy. Czaszka, widziana z góry, jest owalna w osi długiej i nieco wypukła z profilu. Osie podłużne nieco rozbieżne.
Łuki brwiowe: Umiarkowanie zaznaczone, pokryte długą sierścią. Bruzda czołowa: Szeroka między oczami, zwęża się w kierunku silnie zaznaczonego guza potylicznego (u pudli miniaturowych może być on nieco mniej wyraźny).
Stop: Słabo zaznaczony.
OKOLICA TWARZOCZASZKI
Nos: Dobrze rozwinięty, pionowy profil; szerokie nozdrza. Czarny u pudli czarnych, białych i srebrnych ; brązowy u pudli brązowych ; u pudli pomarańczowo-płowych (morelowych) i czerwono-płowych – brązowy lub czarny.
Kufa: Grzbiet nosa idealnie prosty. Długość stanowi ok. 9/10 długości czaszki. Ramiona żuchwy biegną niemal równolegle. Kufa mocna. Dolny zarys kufy wyznacza żuchwa, nie linia dolnej wargi.
Wargi: Umiarkowanie rozwinięte, dość ściśle przylegające, średniej grubości; górna warga spoczywa na dolnej, nie zwisając poniżej. Czarne u pudli czarnych, białych i srebrnych; brązowe u pudli brązowych. U pudli pomarańczowo-płowych (morelowych) i czerwono-płowych, od ciemnobrązowych do czarnych. Kąciki warg nie mogą być przesadnie zaznaczone.
Szczęka i żuchwa oraz zęby: Zgryz nożycowy. Mocne zęby.
Policzki: Nie wystające, wymodelowane na kościach. Łuki podoczodołowe wymodelowane i umiarkowanie wydatne. Łuki jarzmowe bardzo mało wydatne.
Oczy: Wyrażające żywe zainteresowanie; osadzone na wysokości stopu i lekko skośne. Migdałowatego kształtu. Czarne lub ciemnobrązowe. U brązowych pudli mogą być barwy ciemnego bursztynu.
Powieki: Obwódki powiek czarne u czarnych, białych i srebrnych pudli; u pudli pomarańczowo-płowych (morelowych) i czerwonopłowych mogą być brązowe lub czarne.
Uszy: Dość długie, opadające wzdłuż policzków; osadzone w przedłużeniu linii, rozpoczynającej się od wierzchołka nosa i przechodzącej poniżej zewnętrznego kąta oka; płaskie, rozszerzające się poniżej nasady i zaokrąglone na końcach; okryte długą, falistą sierścią. Płaty uszu powinny sięgać do kącików warg.
Szyja: Mocna, lekko łukowata poniżej karku; średniej długości; harmonijna. Głowa noszona wysoko i dumnie. Bez łałoku; o owalnym przekroju. Długość szyi nieco mniejsza, niż długość głowy.
Tułów: Proporcjonalny. Długość przekracza nieznacznie wysokość w kłębie.
Kłąb: Umiarkowanie rozwinięty. Grzbiet Krótki. Linia grzbietu harmonijna i zwarta. Wysokość w kłębie jest równa wysokości, mierzonej od górnej linii zadu do podłoża.
Lędźwie: Mocne i umięśnione.
Zad: Zaokrąglony, ale nie opadający.
Pierś: Przedpiersie musi nieco wystawać i być położone dość wysoko.
Klatka piersiowa: Sięga dołem do łokcia; szerokość odpowiada 2/3 jej głębokości. U dużych pudli obwód klatki piersiowej, mierzony za łopatkami, musi przekraczać przynajmniej o 10 cm wysokość w kłębie. Klatka piersiowa owalna w przekroju, szeroka w części tylnej.
Brzuch i słabizny: podkasanie zaznaczone, ale nie przesadnie.
Ogon: Osadzony dość wysoko, na poziomie lędźwi. Może być naturalnej długości lub skrócony o 1/3 lub ½ długości, w krajach, w których cięcie ogonów nie jest zabronione. W spoczynku ogon noszony nisko; w ruchu – niesiony ukośnie.
Kończyny przednie: Idealnie proste i równoległe ; dobrze umięśnione, o mocnym kośćcu. Wysokość, mierzona od łokcia do podłoża, przekracza nieco połowę wysokości w kłębie.
Łopatki: Dobrze ukątowane i umięśnione. Łopatka tworzy z kością ramieniową kąt 110°.
Ramię: Długość kości ramieniowej odpowiada długości łopatki. Staw nadgarstkowy: Tworzy przedłużenie przedniej linii przedramienia.
Śródręcze: Silne i – widziane z boku – niemal proste. Przednie łapy: Raczej małe, zwarte, w kształcie krótkiego owalu. Palce dobrze wysklepione i zwarte. Opuszki twarde i grube. Pazury – czarne u czarnych i srebrnych pudli; czarne lub brązowe u pudli brązowych. U pudli białych pazury w całej gamie kolorów – od rogowego po czarny. U pudli pomarańczowo-płowych (morelowych) i czarnych – brązowe lub czarne.
KOŃCZYNY TYLNE: Widziane z tyłu – równoległe ; mięśnie dobrze rozwinięte i wyraźnie widoczne. Staw skokowy dość dobrze ukątowany. Kąty : biodrowo-udowy, piszczelowo-udowy i piszczelowo-skokowy, powinny być dobrze zaznaczone.
Udo: Dobrze umięśnione i silne. Śródstopie: Raczej krótkie i proste. Pudel powinien rodzić się bez palców szczątkowych na kończynach tylnych.
Tylne łapy: Takie, jak przednie.
Chód / ruch: Pudel porusza się lekko i sprężyście.
Skóra: Elastyczna, nie luźna, pigmentowana. Pudle czarne, brązowe, srebrne, pomarańczowo-płowe (morelowe) i czerwonopłowe, muszą być pigmentowane zgodnie z kolorem szaty. U białych pudli pożądana jest srebrna barwa skóry.
Włos lokowaty: Obfity, o delikatnej, wełnistej strukturze, bardzo kędzierzawy, elastyczny i odporny na ucisk dłoni. Powinien być gruby, gęsty, równej długości ; powinien także tworzyć równe loki.
Włos sznurowy: Obfity, o delikatnej, wełnistej strukturze; gęsty, tworzący charakterystyczne sznury, które powinny osiągać długość przynajmniej 20 cm.
Maść: Jednolicie czarna, biała, brązowa, srebrna, morelowa (pomarańczowo-płowa) i czerwona (czerwono-płowa).
Brązowa: Powinna być głęboka, raczej ciemna, jednolita i ciepła. Odcień beżowy oraz jego jaśniejsze pochodne, nie są dozwolone.
Srebrna: Musi być jednolita, głęboka; nie może przechodzić w czerń, ani w biel.
Morelowa (pomarańczowo-płowa): Musi być jednolita; nie może być zbliżona do jasnopłowego, kremowego czy czerwono-płowego koloru.
Czerwona (czerwono-płowa): Musi być jednolita na całym ciele. Absolutnie nie może być zbliżona do pomarańczowo-płowej (morelowej).
Obwódki powiek, nos, wargi, dziąsła, podniebienie, naturalne otwory, moszna i opuszki – dobrze pigmentowane.
WYMIARY
Pudle duże: Powyżej 45 cm do 60 cm, z tolerancją 2 cm powyżej. Duży pudel musi być powiększoną i rozwiniętą kopią pudla średniego, zachowującą jego cechy.
Pudle średnie: Powyżej 35 cm do 45 cm.
Pudle miniaturowe: Powyżej 28 cm do 35 cm. Pudel miniaturowy musi przypominać pomniejszonego pudla średniego, zachowując – na tyle, na ile jest to możliwe – takie same proporcje. Nie może wykazywać żadnych cech skarłowacenia.
Pudle toy: Powyżej 24 cm do 28 cm (pożądany ideał: 25 cm), z tolerancją -1 cm. Toy pudel przypomina pudla miniaturowego i zachowuje te same ogólne proporcje, spełniając wszystkie wymogi wzorca. Wszelkie oznaki skarłowacenia są niedopuszczalne; jedynie guz potyliczny może być słabiej zaznaczony.